مای مونولوگ

سال 61 هجری قمری حرمله بن کاهل به خدمت عبدالله بن زبیر که در مکه بود مشرف شد. شرح گناهانش را به عرض وی رساند. و پرسید ایا خداوند مرا خواهد بخشید؟ 

در پاسخ عبدالله فرمود؛ بی شک زمانی که عمرت به پایان رسد بوسیله ی پروردگار مورد قضاوت قرار خواهی گرفت. و او با تعجب از سادگی تو، خواهد پرسید که: چرا اندر خور عفو من نکردی گناه؟ 

مای مونولوگ...

رابرت پتینسون هرچقدر توی فیلم گرگ و میش جذاب بود بجاش همون قدر اینجا فاجعه بود. قیافه‌ش بیشتر به یه معتادِ جقی میخورد تا یه ابرقهرمان ها. هیکلش خیلی معمولی بود. توی مبارزه هاش کم میاورد. دو بار توی فیلم غشششش کرد! بار اولش خنگ بازی دراورد و یه بمب تو صورتش منفجر شد! ماشینش یه وانتِ درپیت بود و تنها فرقش با ماشین های دیگه این بود که پشتش موتور جت نصب کرده بودن. موتورشم انقدر معمولی بود که من اولش فکر کردم یا سرقتیه یا مال مرحوم باباش بوده. توی لباسش هیچ اپشن سورپرایز کننده ای نداشت. کاملن دست و پا چلفتی. یه جا سقوط آزاد کرد چتر نجاتش رو نتونست به موقع باز کنه دهنش سرویس شد. همش تو دست و پای پلیس ها میلولید. جواب میچکدوم از معماهای فیلم رو بلد نبود و همش الفرد کمکش میکرد.  اخرشم نتونست جلوی نقش منفی رو بگیره. ماتریکس چهار هم همینقدر مزخرف بود. ریدم توی این فیلم های مورد انتظار... کاشکی جان ویک چهار بتونه یکمی جبران کنه مای مونولوگ...

گدایی کردن فقط دست دراز کردن و پول خواستن از مردم نیس. بعضی وقتا بعضی ادما محبت رو گدایی میکنن. عشقو گدایی میکنن. اغوشو گدایی میکننگدایی کردمت تو بغل غریبه هاگدایی کردمت از وسط دریده هاگدایی کردمت تو این فاز عجیب راهگدایی کردم، شبیه شب. توام شبیه ماهآره... من تو بغل این و اون دنبال بوی توامحسرت نور کم و سیاهیه موی بلندمن جز اون فدایی-عاشقای هرروز توام... تو دائمن خام ام بکن. منم تورو بوست کنمتو واسه من قشنگ تری... از همه ی پدیده هاتو واسه من زیباتر از قبل... بهتر از غریبه هاولی گذاشتی که همش تورو گدایی بکنم. از این و اون. تو خواستی که. اینجور بگاییه دورمتو خواستی که اینجوری شم.منی که درگیرت شدمزشته خودم داغون بشمو بکنم پیرت تورممیگی که انسانیتهبا همه راحتیامازشته به طبیعت قسمهمه بخوان کیرت کنن مای مونولوگ...